Τα αστέρια του Ε1

Τι σας έκανε να αγαπήσετε τη μουσική; Όταν ήμουν στην Δ” δημοτικού, πήγα σε μία συναυλία και ενθουσιάστηκα, όταν άκουσα τον ήχο του ακορντεόν. Μου φάνηκε τόσο αρχοντικός και μελωδικός ο ήχος του! Θα συνεχίσετε να διδάσκετε μουσική; Ναι, αλλά ελπίζω να αναβαθμιστεί το μάθημα της μουσικής στα σχολεία. Θεωρώ ότι η μουσική παιδεία έχει να προσφέρει πολλά στο παιδί. Ελπίζω κι εγώ μέσα, από τη διδασκαλία μου να βοηθήσω τα παιδιά να βελτιώσουν την ακουστική αντίληψη τους, να περιπλανηθούν στον κόσμο της μουσικής, να τον αγαπήσουν! Η μουσική ήταν η πρώτη σας επιλογή; Όχι ήταν το χόμπι μου, αλλά ποτέ δεν σταμάτησα να ασχολούμαι με τη μουσική. Γράφετε τραγούδια; Σπανίως. Συνήθως διασκευάζω τραγούδια. Αν δεν γινόσασταν μουσικός τι άλλο επάγγελμα θα επιλέγατε; Θα μου άρεσε να ήμουν εκπαιδευτικός γιατί αγαπώ τα παιδιά. Κάθε μέρα αισθάνομαι ότι ανανεώνομαι μαζί τους, ότι διδάσκομαι κι εγώ διδάσκοντας. Από ποια ηλικία αρχίσατε να ασχολείστε με την μουσική; Από την τετάρτη δημοτικ

Κάποτε ήταν ένα κορίτσι που το έλεγαν Αθηνά, ήταν 14 ετών γεννημένη στην Αθήνα. Πήγαινε στην Δευτέρα τάξη του γυμνασίου. Στο σχολείο ήταν το κορίτσι που κανένας δεν το ήξερε, που κανένας δεν του μιλούσε, επειδή ήταν άσχημη. Κανένας δεν την έκανε παρέα. Όμως ούτε στο σπίτι της περνούσε καλά λόγω οικονομικών δυσκολιών. Έτσι έπρεπε να μετακομίσει στο σπίτι των παππούδων της στην Πάτρα και να αλλάξει σχολείο. Όταν έφτασε στο σπίτι των παππούδων της δεν ήταν πολύ ενθουσιασμένη γιατί η γιαγιά της δεν την στήριζε και της έλεγε ότι ανησυχούσε για εκείνη. Της έλεγε ότι δεν βγαίνει ποτέ από το σπίτι, ότι δεν έχει φίλους, δε γελάει, διαβάζει θλιβερά βιβλία και ακούει θλιβερή μουσική. Τουλάχιστον ο μπαμπάς της, την στήριζε, αν και δεν τον έβλεπε πολύ. Έφθασε η ώρα να πάει στο καινούριο της σχολείο. Όταν έφτασε όλοι την κοιτούσαν περίεργα, γελούσαν μαζί της. Ώσπου την πλησίασε ένα κορίτσι η Μαρία. Στο διάλειμμα πήγε κοντά της μία παρέα κοριτσιών και άρχισαν να της πετάνε χαρτιά και να λένε άσχημα π

Γιατί επιλέξατε αυτή τη δουλειά; Από μικρή μου άρεσε ο αθλητισμός. Είχα ασχοληθεί με αρκετά αθλήματα. Έτσι αποφάσισα να ακολουθήσω τον κλάδο της Φυσικής Αγωγής. Τι κάνετε στη δουλειά σας; Ασχολούμαι κυρίως με την προπονητική στον κλασικό αθλητισμό με έμφαση τους δρόμους που είναι και η ειδικότητά μου. Σας αρέσει η δουλειά σας; Η δουλειά μου μου αρέσει πολύ καθώς από μικρή ήθελα να ακολουθήσω αυτό το δρόμο. Τι σας αρέσει περισσότερο στη δουλειά σας; Από τη δουλειά μου, μου αρέσει περισσότερο η επικοινωνία με τα παιδιά καθώς και το γεγονός ότι μέσα από την άθληση τους βοηθάω να βελτιώνουν τις φυσικές ικανότητές τους. Τι δυσκολίες έχει η δουλειά σας; Οι δυσκολίες της δουλειάς είναι ότι πρέπει να είμαστε σε ανοικτούς κυρίως χώρους με όλες τις καιρικές συνθήκες, έτσι το χειμώνα δουλεύουμε με χαμηλές θερμοκρασίες και το καλοκαίρι με υψηλές. Ευχαριστώ πολύ κυρία Ολυμπία Αναστασία, Ε1

 Η εκδρομή στα Καλάβρυτα θα μας μείνει αξέχαστη για όσα χρόνια κι αν περάσουν γιατί ήταν καταπληκτική. Σε αυτές τις λίγες ώρες που είχαμε στη διάθεσή μας παίξαμε, τρέξαμε και γελάσαμε με την ψυχή μας.  Στην αρχή επισκεφτήκαμε το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, στη συνέχεια την Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και τέλος το Μουσείου του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος όπου μας εξήγησαν πράγματα που δεν γνωρίζαμε. Τα Καλάβρυτα είναι τέλεια! Αναστασία, Ε1

  Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολιτεία. Τα σπίτια της ήταν το ένα μεγαλύτερο και ομορφότερο από το άλλο και τα τείχη της μεγάλα και ψηλά . Στην μέση της πολιτείας υπήρχε ένας λόφος και πάνω του ένα μεγάλο παλάτι φτιαγμένο από παγοκρύσταλλο. Οι κάτοικοι αγαπούσαν την πολιτεία τους και πίστευαν ότι πουθενά δεν υπήρχε καλύτερη από την δικιά τους. Κι ενώ όλα φαίνονταν ωραία και λαμπρά αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα πρόβλημα. Η καρδιά τους ήταν σκληρή. Οι ίδιοι βέβαια δεν το καταλάβαιναν γιατί νόμιζαν ότι έτσι ήταν και των άλλων. Ένα άλλο κακό που είχαν ήταν ότι μάλωναν πολύ. Ακόμα και τα παιδία σπάνια τα έβλεπες να παίζουν μαζί. Εάν ήταν κανένα ομαδικό παιχνίδι όλα ήθελαν να είναι αρχηγοί. Κανένα δεν υποχωρούσε και έτσι έπαιζαν πολλές φορές μόνα τους.    Ο Τζωρτζ είναι ένα μικρό αγόρι. Συνήθως παίζει μόνο του. Σήμερα για άλλη μία φορά δε θέλει να παίξει με τους φίλους του. Τους αφήνει και φεύγει. Μια μέρα καθώς περπατούσε είδε ένα κοριτσάκι να κάθεται έξω από τα τείχη. Ο Τζωρτζ ξαφνιάστηκ

Στο μάθημα των Εικαστικών δημιουργήσαμε τη δική μας φανταστική πόλη. Αφού αποφασίσαμε τι θα υπάρχει στην πόλη μας, χωριστήκαμε σε ομάδες, με την κάθε ομάδα να έχει αναλάβει ένα κομμάτι της πόλης. Σας παρουσιάζουμε την φανταστική πόλη μας.